Żaden bar ani restauracja nie odmówiłby świadomie co czwartemu gościowi. Jednak wielu osobom ze społeczności osób niepełnosprawnych wydaje się, że tak właśnie się dzieje.

Wszyscy jesteśmy zaliczani do jednej kategorii, ale w rzeczywistości jest tak wiele zawiłości nawet w jednej kategorii, jak mobilność, mówi Yannick Benjamin, współzałożyciel organizacji non-profit Wheeling Forward , który ma na celu podniesienie świadomości osób niepełnosprawnych w branży winiarskiej oraz Szczęśliwy , wkrótce otwarta restauracja i bar we wschodnim Harlemie w Nowym Jorku.

Benjamin, który pracował jako sommelier w niektórych z najbardziej uznanych restauracji w kraju, w tym Cyrk i Jean-Georges , został sparaliżowany od pasa w dół w 2003 roku po wypadku samochodowym. Mimo to był zdecydowany kontynuować swoją pracę jako zawodowiec od wina. W trakcie tego procesu odkrył, jak daleko musi się posunąć przemysł hotelarski, by być, no cóż, gościnnym dla dużej części populacji.

1. Zajmij się szeregiem potrzeb

Szacuje się, że 26% dorosłych w Stanach Zjednoczonych, czyli około 61 milionów ludzi, są niepełnosprawne , według Centers for Disease Control and Prevention. To rozkłada się do 13,7% z problemami z poruszaniem się, 10,7% z wyzwaniami poznawczymi, 6,8% z problemami z samodzielnym życiem, 5,9% z problemami ze słuchem, 4,6% z wadami wzroku i 3,7% z problemami z samoopieką.

Istnieje kilka przepisów, które mają na celu uczynienie przyjmowania gości i niepełnosprawnych prawnie wiążącym obowiązkiem firmy. Plik Ustawa o niepełnosprawnościach Amerykanów została uchwalona w 1990 roku z zamiarem zakazania dyskryminacji osób niepełnosprawnych we wszystkich dziedzinach życia publicznego, w tym w pracy, szkołach, transporcie oraz we wszystkich miejscach publicznych i prywatnych, które są ogólnodostępne. Zgodnie z informacjami zamieszczonymi na stronie internetowej ADA, celem prawa jest zapewnienie osobom niepełnosprawnym takich samych praw i możliwości jak wszyscy inni.

Tytuł III zakazuje wszelkim prywatnym miejscom, które witają członków społeczeństwa, w tym hotelom, restauracjom i barom, uniemożliwiania dostępu osobom niepełnosprawnym. Oznacza to wejścia o szerokości co najmniej 36 cali, kasy nie wyższe niż 36 cali oraz stoliki w restauracjach przystosowane dla wózków inwalidzkich. Wymaga również od firm udostępniania informacji gościom, którzy mają problemy z poznaniem i komunikacją. Ale w rzeczywistości te prawa nie zawsze skutkują tak obszerną przestrzenią, jak powinny.

Eli Kulp, wielokrotnie nagradzany szef kuchni, który miał trzy restauracje w Filadelfii i jedną przełomową w Nowym Jorku w maju 2015 roku, kiedy został sparaliżowany przez wykolejenie Amtraka, wiedział, że jego życie zmieniło się na zawsze, ale nie był gotowy do odejścia świat restauracji za sobą.

Jedzenie było moim życiem i nie widziałem, żeby to się zmieniło, mówi Kulp. Miałem szczęście być partnerem w Gościnność na High Street z Ellen Yin, więc mogłem przemyśleć swoją rolę. Nasze restauracje były już przystosowane do wózków inwalidzkich, co było bardzo szczęśliwą rzeczą, więc nadal mogłem jeździć, smakować i pracować. On i jego partnerzy upewnili się, że wejście do kuchni jest wystarczająco szerokie, aby mógł przez nie przejść wózek inwalidzki, aby mógł być na przejściu i kontrolować przepływ i jakość jedzenia, tak jak zrobiłby to każdy szef kuchni.

Jako quadriplegic, Kulp mówi, że już nigdy nie będzie w stanie prowadzić kuchni w ten sam sposób, ale już przechodził na stanowisko, które wymagało mniej pracy. Chociaż jego fizyczna obecność za linią zmalała nieznacznie, nie zmieniła to jego relacji z zespołem ani, pod wieloma względami, jego roli.

Jak mówi Kulp, największy wpływ ma jego postrzeganie sposobu, w jaki restauracje powinny traktować gości. Zdałem sobie sprawę, jak wiele niepełnosprawności jest niewidocznych dla tak wielu ludzi, mówi. Zdecydowanie otworzyło mi to oczy i uświadomiło mi, że musimy aktywnie szkolić nasz personel, aby witać absolutnie wszystkich.

To także, mówi Kulp, otworzyło mu oczy na zmianę sposobu, w jaki jego grupa hotelarska myśli o zatrudnianiu i zarządzaniu utalentowanymi miłośnikami jedzenia z mobilnością i innymi problemami. Cały ten proces i przejście przez ostatni rok ze wszystkimi wyzwaniami, jakie przedstawił COVID-19, dało nam możliwość zastanowienia się, jak chcemy iść do przodu i służyć naszemu zespołowi i naszym gościom - mówi.

2. Włącz empatię do projektowania

Celem gościnności jest przyjmowanie ludzi, ale wiele osób niepełnosprawnych jest tak źle rozumianych przez ogół społeczeństwa, że ​​bycie włączającym jest bardzo trudne, mówi Benjamin, wskazując, że po prostu używanie bardziej empatycznego języka i okazywanie prawdziwie przyjaznej postawy byłoby dobrym początkiem. Masz również szereg wad wzroku i słuchu oraz upośledzenia poznawcze i emocjonalne. To wszystko, na co kierownictwo i pracownicy powinni być przygotowani.

Po poważnych rozważaniach kulturowych wiele firm przynajmniej nominalnie akceptuje różnorodność. Ale jak podkreślają zwolennicy niepełnosprawności, bycie naprawdę włączającym musi sięgać nawet głębiej niż kolor skóry i płeć.

Krytycy zwracają uwagę, że istnieje wiele dziur w ADA i wiele problemów, których nie rozwiązuje. W przypadku barów i restauracji, które chcą powitać wszystkich gości, jest na to kilka sposobów, zarówno pod względem języka i stylu, jak i struktury aranżacji wnętrza danej przestrzeni.

Celem powinno być, aby godność wszystkich pozostała nienaruszona, mówi Benjamin. Jednym z przykładów miejsca, które jest niezwykle trudne dla mnie i innych osób korzystających z wózków inwalidzkich, jest bar. Patrzenie na osobę, z którą piję, jest bardzo niezręczne. Po prostu nie zapewnia atmosfery naturalnej więzi.

Typowa wysokość drążka utrudnia również pracę pracownikom korzystającym z wózków inwalidzkich. W Contento Benjamin podjął szereg działań, aby dostosować przestrzeń i doświadczenie dla gości i personelu. Wysokość baru jest wystarczająco niska, aby goście i personel mogli pracować. Uniwersalna łazienka bez wyposażenia jest łatwo dostępna. Będzie miał menu z kodami QR dla gości z problemami ze wzrokiem. Uczy podstawowego języka migowego pracowników, aby mogli komunikować się z gośćmi, którzy mają problemy ze słuchem. Będzie miał dostępne adaptacyjne sztućce. A co najważniejsze, porozmawia ze swoim personelem o tym, jak rozmawiać z ludźmi w sposób wrażliwy, ale nie protekcjonalny ani protekcjonalny.

Dominick Purnomo, dyrektor winiarski i współwłaściciel Yono's i dp Amerykańska brasserie , zarówno w Albany, w stanie Nowy Jork, Benjamin skupia się nie tylko na rozplanowaniu przestrzeni, ale także na znaczeniu odpowiedniego zatrudniania i szkolenia personelu.

Poza przestrzeganiem wytycznych ADA, odkryłem, że zatrudnianie personelu do inteligencji emocjonalnej i nastawienia jest niezbędne, mówi Purnomo. Fajnie, gdybyś poszedł do Cornell lub Culinary Institute of America, ale przede wszystkim, jak powitasz wszystkich i rozwiążesz z wdziękiem komunikację i inne problemy?

Purnomo uważa również, że pandemia w rzeczywistości stworzyła możliwości myślenia w sposób bardziej inkluzywny. Zawsze mieliśmy przestrzeń między stołami, ale dzięki temu dodatkowemu odstępowi sześciu stóp było to przyjemne dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich i na pewno będziemy o tym pamiętać w przyszłości. Okazało się również, że pomocne są menu z kodami QR.

3. Stwórz integracyjne doświadczenia

Inne przestrzenie gościnne, takie jak sale degustacyjne w winiarniach, również wykraczają poza podstawowe wymagania ADA, aby zapewnić wszystkim gościom poczucie integracji.

Oprócz przestrzegania przepisów i oferowania różnych wysokości krzeseł i stołów, aby pomieścić każdego, Winnica Raptor Ridge w Newberg w stanie Oregon chciał mieć pewność, że nikt nie poczuje się wykluczony z pełnego doświadczenia edukacyjnego i sensorycznego, jakie oferuje. Zauważyliśmy, że goście mieli członków rodziny lub przyjaciół, którzy nie chłonęli pokarmu, ale byli tam, aby cieszyć się naszym malowniczym obiektem - mówi Annie Shull, właściciel winnicy i dyrektor operacyjny. Aby pomieścić tych gości i zapewnić im możliwość spożywania posiłków, stworzyliśmy lot degustacyjny Pszczoła miodna - syropy z lemoniadą, produkowane przez lokalny biznes kobiecy BIPOC - mówi.

A dla tych, którzy z wielu powodów wolą doświadczać wina w alternatywny sposób, oferujemy również bibliotekę węchową szklanych fiolek zawierających 54 najczęściej spotykane w winie aromaty - mówi Shull. Nasz zespół hotelarski prowadzi degustatorów przez węchową wycieczkę po elementach, które często wykrywamy w naszych własnych portfolio win. Mówi, że reakcja była zdecydowanie pozytywna.

Włączanie społeczne i zwalczanie zdolności jest w swej istocie kwestią etyczną. Ale ma to również sens ekonomiczny. Nie tylko tak wielu Amerykanów ma niepełnosprawność ruchową, komunikacyjną, sensoryczną i inne, ale coraz więcej sądów staje po stronie konsumentów przeciwko firmom, które nie udostępniają wszystkim swojej przestrzeni, a nawet swoich stron internetowych. Ze spraw dotyczących główne sieci pizzerii do sklepy z mamą i popem sądy orzekają na korzyść konsumentów, którzy chcą równego dostępu do restauracji.

Przede wszystkim należy pamiętać, dlaczego weszliśmy w ten biznes, mówi Purnomo. Jesteśmy tutaj, aby witać i karmić ludzi oraz uszczęśliwiać ich. Każda decyzja powinna być podejmowana z myślą o tym celu.